Podstawa prawna do świadczeń z Funduszu Alimentacyjnego

Podstawowym wymogiem, decydującym o tym, czy świadczenia z Funduszu Alimentacyjnego (FA) należą się danej osobie, czy też nie – jest stan oznaczony jako bezskuteczność egzekucji. Jeśli egzekucja jest bezskuteczna, to wówczas uprawniony może liczyć na wsparcie z FA, w przeciwnym razie taki przywilej nie przysługuje.

O co chodzi w pojęciu bezskuteczności egzekucji? Bezskuteczność egzekucji została zdefiniowana w art. 2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, w słowniku pojęć ustawowych. Z treści tego przepisu wynika następujące rozumienie bezskuteczności egzekucji.

Bezskuteczność egzekucji oznacza:

1.  egzekucję, w wyniku której w okresie ostatnich dwóch miesięcy nie wyegzekwowano pełnej należności z tytułu zaległych i bieżących zobowiązań alimentacyjnych,

2.  niemożność wszczęcia lub prowadzenia egzekucji alimentów przeciwko dłużnikowi alimentacyjnemu przebywającemu poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, w szczególności z powodu:

a) braku podstawy prawnej do pojęcia czynności zmierzających do wykonania tytułu wykonawczego w miejscu zamieszkania dłużnika,

b) braku możliwości wskazania przez osobę uprawnioną miejsca zamieszkania dłużnika alimentacyjnego za granicą.

Jeżeli zostanie spełniony choćby jeden warunek z powyższych, to wtedy mamy do czynienia z bezskutecznością egzekucji. Natomiast niespełnienie żadnego warunku, skutkuje tym, iż egzekucji nie możemy uznać za bezskuteczną.

Inaczej mówiąc bezskuteczność egzekucji to niemożliwość w ogóle prowadzenia postępowania egzekucyjnego albo też, pomimo możliwości jego prowadzenia – nieefektywne (niezadowalające, mizerne) rezultaty.

Potwierdzeniem bezskuteczności egzekucji jest dokument określany mianem – zaświadczenie o bezskuteczności egzekucji –  wydawane przez organ prowadzący postępowanie egzekucyjne. Co do zasady jest to komornik, sąd lub organ administracji publicznej.


Autor

Piotr Wasiluk

Interesuje się prawem rodzinnym i opiekuńczym.

Dodaj komentarz