Ustawa z dnia 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych stworzyła możliwość wpisu dłużnika do rejestru dłużników niewypłacalnych przez osoby fizyczne, będące konsumentami.
Na gruncie dotychczas obowiązujących przepisów taką możliwość miały jedynie osoby prawne, tj. przedsiębiorcy, banki, instytucje finansowe itd. Nowe przepisy obowiązują od dnia 14 czerwca 2010 r. i od tego też momentu wolno umieszczać nierzetelnych dłużników na niechlubnych listach.
Bez znaczenia jest przy tym fakt, kiedy powstała niewypłacalność dłużnika. W związku z tym możemy umieścić dłużnika w Biurze Informacji Gospodarczej (BIG) zarówno wtedy, gdy jego niewypłacalność powstała po wejściu w życie niniejszej ustawy, jak i przed wejściem jej w życie.
Co daje wierzycielowi zamieszczenie takiego wpisu?
Z pewnością w pewien sposób utrudni to życie dłużnikowi alimentacyjnemu. Albowiem obniża jego zdolność kredytową oraz podważa uczciwość jako kontrahenta, a nawet jako zwykłego człowieka. Ponieważ każdy powinien regulować swe zobowiązania (wynikające z ustawy lub umowy stron) terminowo.
Niewypłacalny dłużnik może mieć problemy z uzyskaniem kredytu, pożyczki, zakupem sprzętu na raty, dostępem do usług telekomunikacyjnych, zawarciem umów o świadczenia okresowe (najmu, dzierżawy, leasingu itp.). Co ważne niektórzy pracodawcy mogą sprawdzać potencjalnych pracowników pod kątem zamieszczenia ich danych w tymże rejestrze, jeżeli jest to uzasadnione charakterem powierzanej pracy.
Jakie warunki musi spełnić wierzyciel alimentacyjny, aby wpisać dłużnika na listę?
Wierzyciel musi spełnić łącznie następujące warunki:
1. posiadać tytuł wykonawczy, czyli w naszym przypadku – wyrok alimentacyjny zaopatrzony przez sąd w klauzulę wykonalności,
2. łączna kwota zobowiązań dłużnika wobec wierzyciela wynosi co najmniej 200 zł (dwieście złotych) oraz są one wymagalne od co najmniej 60 dni,
3. upłynęło co najmniej 14 dni od wysłania przez wierzyciela listem poleconym (albo doręczenia dłużnikowi do rąk własnych) na adres do doręczeń wskazany przez dłużnika (a jeżeli nie wskazał takiego adresu – na adres miejsca zamieszkania) wezwania do zapłaty, zawierającego ostrzeżenie o zamiarze przekazania danych do BIG-u, z podaniem firmy i adresu siedziby tego biura.